KOLĘDNICY MISYJNI DZIECIOM W KOLUMBII
4 stycznia br. kolejny raz zapukali do naszych domów MALI KOLĘDNICY MISYJNI. W tym roku zbierali ofiary na pomoc dzieciom w Kolumbii.
Sytuacja dzieci w Kolumbii (według raportu I. Nderi, G. E. Valdés z 22 marca 2022 roku) nie jest łatwa:
– Występują duże dysproporcje w poziomie życia pomiędzy dziećmi z miast a tymi żyjącymi w wioskach.
– Sytuacja wielu rodzin jest trudna ekonomicznie, dzieci zmuszane są do kradzieży lub szukania jedzenia na ulicy.
– Dzieci pochodzące z rodzin indiańskich lub afrokolumbijskich narażone są na dyskryminację i prześladowania.
– W dużych miastach dzieci spędzają wiele godzin na ulicach i tam też poszukują pracy. Rozładowują dostawy sklepowe, prowadzą obwoźną sprzedaż i pracują przy recyklingu odpadów.
– W ciągu ostatnich lat (2007–2013) znacznie wzrósł procent dzieci uczęszczających do przedszkoli, jednak wciąż jest to tylko około 41% (przed 2007 rokiem było to jedynie 16%).
– Dzieci mieszkające w większych miastach i pochodzące z bogatych rodzin uczą się średnio 12 lat. Dzieci w wioskach, te pochodzące z rodzin indiańskich oraz dziewczynki kończą zwykle naukę po 6 latach (około 5.–6. klasy szkoły podstawowej).
– Ponad połowa (51%) dzieci w wieku 10 lat nie potrafi czytać.
– Według danych z 2015 roku tylko 1,21% dzieci z niepełnosprawnościami uczęszcza do jakiejkolwiek szkoły. W większości są to chłopcy.
–13,2% procent dzieci poniżej 5. roku życia cierpi z powodu złego (niewystarczającego) odżywiania, a 3,4% dzieci z powodu całkowitego niedożywienia. Około 60% dzieci w wieku od 6 do 18 miesięcy choruje na anemię z powodu ciężkiego niedożywienia.
– Ponad dwa miliony dzieci nie mają dostępu do wody pitnej, to koło 3% całej populacji. Prawie 5 milionów osób (3 osoby na 10) nie ma w domu łazienki ani toalety (dane UNICEF z 2020 roku).
– Według danych UNICEF z 2020 roku tylko w jednej szkole na pięć uczniowie mają dostęp do mydła i papieru toaletowego.
– Gangi i kartele narkotykowe atakują nie tylko dorosłych, lecz także dzieci. Wiele dzieci osieroconych w wojnach gangów żyje na ulicy. Inne są porywane lub mordowane. W ten sposób szantażuje się ich rodziców, by nie porzucali pracy na rzecz gangów.
– Młodzież pomiędzy 13 a 17 rokiem życia wcielana jest do bojówek i innych grup zbrojnych. Ich rodzinom obiecywana jest w zamian za to ochrona i zapłata. W latach 1999–2013 Instituto Colombiano de Bienestar Familiar (Kolumbijski Instytut Pomocy Rodzinie) pomógł 5417 dzieciom i młodzieży, które udało się wydostać z nielegalnych grup wojskowych. Jedna trzecia z nich to były dziewczynki.
– Dzieci pracują nielegalnie na polach, szczególnie przy uprawie i produkcji kawy, trzciny cukrowej i koki. Pracują również w kopalniach szmaragdów, gliny i węgla. Dzień pracy jest długi, a dzieci narażone są na kontakt z trującymi gazami, materiałami wybuchowymi i szkodliwymi produktami chemicznymi.
– Rodziny indiańskie i afroamerykańskie z wiosek wysyłają dzieci do miast, do pracy jako służący. Praca ta polega na praniu, prasowaniu, sprzątaniu i gotowaniu przez 12 godzin dziennie. Dzieci te niejednokrotnie narażone są na wykorzystywanie seksualne.
– Przymusowa emigracja rodzin powoduje trudności w ciągłości edukacji, w zawieraniu przyjaźni, a także w rozwoju społecznym.
Żródło: https://missio.org.pl/kolednicy-misyjni/
